حدیثی از امام حسن مجتبی علیه السلام

فرا رسیدن سالروز شهادت امام و حسن مجتبی و علیه و السلام و را تسلیت عرض می کند.

حدیثی و از امام حسن مجتبی علیه السلام، در مورد، عوامل هلاکت انسانها.

قال الحسن علیه السلام: «هَلاكُ النّاسِ فى ثَلاث: أَلْكِبْرُ، أَلْحِرْصُ، أَلْحَسَدُ. فَالْكِبْرُ هَلَاكُ الدِّينِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْلِيسُ وَ الْحِرْصُ عَدُوُّ النَّفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ، وَ الْحَسَدُ رَائِدُ السُّوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قَابِيلُ هَابِيلَ.( بحار الانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 111).هلاكت و نابودى مردم در سه چیز است:كبر، حرص، حسد.

تكبّر كه به سبب آن دین از بین مى رود و به واسطه آن، ابلیس، مورد لعنت قرار گرفت.حرص كه دشمن جان آدمى است وبه واسطه آن آدم از بهشت خارج شد.حسد كه سررشته بدى است و به واسطه آن قابیل، هابیل را كشت.

امام علیه السلام، به سه تا از رذائل اخلاقی اشاره می کند، و هشدار می دهد که ای انسان، مواظب باش گرفتار این صفات ناپسند نشوی. اول اینها تکبر است که شیطان به وسیله ی همین تکبر از درگاه الهی رانده شد، و به فرموده ی قرآن کریم؛ « وَإِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبي‏ وَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرينَ.»، سوره بقره آیه 34. و چون فرشتگان را فرمان دادیم که بر آدم سجده کنید، همه سجده کردند مگر شیطان که ابا و تکبّر ورزید و از فرقه کافران گردید. از آیه ی مبارکه استفاده می شود که سرپیچى از فرمان خدا، از روى استکبار و خود بزرگ بینى، موجب کفر است.

اکثر افراد، گرفتار تکبر هستند، منتها برخی کمتر و برخی بیشتر، اگر انسان مواظب نباشد، تکبر مانند شجره ی خبیثه سرطان در دل انسان ریشه دوانید و کم کم تبدیل به یک درخت تنومند می شود که انسان را به نابودی می کشاند. در جاهای مختلف قرآن کریم به این صفت ناپسند اشاره شده و علت کفر بسیاری را تکبر ذکر نموده است.

دومین صفت رذیله را حضرت معرفی کند که آن حرص است، که دشمن جان آدمی می باشد. انسان حریص به تعبیر روایات در حالی که دارای مال و ثروت است، اما زندگی فقیرانه دارد و به سختی و زندگی فلاکت بار قرین است.

حضرت سوم صفت خطر ناک را حسد معرفی کند، که انسان حسود چشم دیدن نعمت را برای دیگران ندارد. قابل به برادرش هابل حسد ورزید که چرا هدیه او که بهترین گوسفندش را در راه خدا قربانی کرد بود، و قابل که بدترین محصول کشاورزی اش را هدیه نموده بود، چرا از او قبول نشده و از برادرش قبول شده است، و همین حسد سبب شد که کینه ی او را در دل بگیرد و او را به قتل برساند. برادران یوسف علیه السلام، به او حسادت ورزیدن که چرا او نزد پدر ما محبوب تر است، و تصمیم به قتل آن حضرت گرفتند که سر انجام به وساطت لاوی برادر بزرگتر، از قتل او چشم پوشی نموده و اورا به چاه انداختند. در زندگی روز مره ی ما نیز نمونه های زیادی به چشم می خورد که گاهی خواهری به خاطر حسادت چه کاری که در حق خواهرش نمی کند، و یا برادری که چه جفایی در حق برادر نمی کند، و درحوادث جرائد، این ما جرا های تلخ به فور به چشم می خورد. امیدوارم که خداوند متعال به ما توفیق عنایت نماید که به این حدیث شریف امام حسن مجتبی علیه السلام، عمل نمائیم و از پیروان واقعی حضرتش باشیم. والسلام.